Vaak lijken mensen melancholie te vereenzelvigen met een dieptreurige, sombere toestand die ons – een beetje verwant aan depressie – helemaal meesleurt in een ellendige toestand van niets doen. Maar dat klopt helemaal niet. Melancholie onderscheidt zich van somberheid doordat er naast dat trieste kantje ook altijd schoonheid in zit – én het verlangen om met dat stekende, maar charmante gevoel ook iets te doen.
Melancholie is huilen en lachen tegelijkertijd. Een overpeinzen van alles dat ooit was en daarna ook een krachtige denkbeweging voorwaarts: eentje waarin het verlangen schuilt met het tekort en het verdriet dat we voelen ook iets te doen, iets positiefs.

De muziek in dit programma probeert deze tristesse en tegelijk het positieve tot uitdrukking te brengen.
We gaan Jazz-ballads horen, liederen met die tristesse en klassieke muziekstukken.

Als altijd laten we heel mooie liederen horen. Kom luisteren !

De rust in het programma en de bijzondere ambiance van de Ruïnekerk zorgen voor een intensere luisterervaring.